Key largo naar marathon.

Allereerst nog even over gisteren. Het bad is er helaas niet meer van gekomen, want de stop deed het niet, wat een pech! Maar ja dan maar een lekkere douche. We hebben hierna uitstekend geslapen.
De dag begonnen we op Key largo.
We zaten in een prachtig hotel en juist bij dit hotel zijn we vergeten een foto te maken. Nou dat gaat al lekker met ons voornemen. Hopelijk denken we eraan op de terugweg.
We werden voor het eerst niet uit onszelf wakker, maar wakker van de wekker die om half 8 ging.
Op naar het ontbijt. Wat ook hier prima was met bagels, cornflakes en lekkere muffins!! Daar wordt ik blij van :-).
Helaas kunnen de foto's die bij het blog vandaag gaan niet geupload worden, aangezien er een zeer langzame internetverbinding is, ik zal het straks nogmaals proberen, maar waarschijnlijk volgen de foto's later.
Na het ontbijt was het inpakken en wegwezen. We wilden heel graag een glass bottom boat tour doen en kregen gisteren de tip om deze vanuit het hotel te doen. Echter na wat research bleek dat we voor 10 dollar minder dezelfde trip uit het state park van john d pennekamp konden doen. Dus de keus was makkelijk gemaakt want het was slechts 10 minuten rijden daar naartoe en bovendien konden we dan meteen het national park bekijken.
Makkelijk vonden we de ingang en meteen hier hebben we een jaarkaart voor alle florida state parks aangeschaft, omdat we zoveel nationale parken willen bezoeken dat dit voordeliger zou zijn dan iedere keer losse entree te betalen.
Dit ging vrij makkelijk en de rangers waren zeer vriendelijk.
Sander zat nog even in de stress omdat hij dacht dat de boot al om kwart voor 9 zou vertrekken maar relaxte onmiddellijk toen hij hoorde dat het kwart over 9 zou zijn.  Ruim op tijd kwamen we bij het centrum aan van het park waar ook een voorlichtingscentrum was en dan de plek waar je de tochten kon boeken.
Het voorlichtingscenter wilden we na de boottocht bezoeken.
De boottocht zelf kostte 25 dollar min natuurlijk de 3 dollar korting die ik in ieder boekje probeer te vinden voor alles wat we doen.
Dat scheelde toch ten opzichte van de 35 dollar bij ons in het hotel.
We moesten nog even wachten en zagen al wat anolissen, (kleine hagidisjes) rondlopen.
Na 10 minuten gewacht te hebben mochten we op een grote mooie boot met niet veel andere bezoekers. Er was plek zat voor iedereen dus we konden voor de tocht naar het park toe lekker boven in de zon genieten en daarna ook van het onderwaterleven via de glazen bodem te kijken.
Wel werd aangeraden om zeeziektepilletjes te kopen, aangezien de golven redelijk hoog zouden zijn.
Het zou vandaag namelijk heel slecht weer worden, maar gelukig werden we wakker met een strakblauwe lucht.
Het werd wel nu wat bewolkter en de wind nam toe, maar dat deerde niet, want het was drukkend warme en de zon kwam regelmatig door de wolken, dus de wind was alleen maar zeer welkom als een verkoelende bries.
Voor de zekerheid namen we de zeeziektepilletjes maar. Na 5 minuten varen we weg met de boot. We varen eerst door mangrovebossen waar we een aantal aalscholvers zien en ook nog een ........ (Sander weet wat voor vogel dit was, maar ik natuurlijk niet meer... )
Eenmaal uit de mangroves gaat de tocht over open zee en gaat de boot ook sneller varen. De zee gaar wild tekeer en we zijn blij met onze eerdere beslissing.
Opeens roept de mevrouw die tijdens de tour aan het vertellen is, dolfijn aan de linker boeg!!! Wow, wij staan aan de linkerboeg, dus wij kijken.... Blijkt de dolfijn mee te zwemmen met de boot onder de boeg. De dolfijn switcht regelmatig van kant maar gaat verder niet boven het water. Wel zagen wij de dolfijn prachtig omdat we er met onze neus rechtbovenop stonden. Echt wat een geweldig dier.
Onze dag kon nu al niet meer stuk. Het weer zit mee en we hebben een dolfijn gezien.
De tocht neemt nog eens 30 minuten in beslag totdat we bij het koraalrif zijn waar dit nationale park zo bekend om staat.
We kunnen het rif nu prachtig zien via de glazen bodem van de boot. We kunnen zitten boven de glazen bodem, net alsof we echt tussen de vissen leven.
We zien prachtige vissen en diverse soorten koraal. Opeens ziet sander een baracuda en roept dat ook hard. Want dat moesten we doen. Een grote baracuda zwom onder de boot door. Wow wat een grote dieren zijn dit. En vlak daarna zien we ook nog eens een verpleegstershaai. Ook dit was een immens dier en geweldig om in zijn natuurlijke habitat te zien. Echt super!!! We varen nog door en ik wordt lichtelijk misselijk van het deinen, maar het blijft redelijk gaan. Als we daarna opnieuw een baracuda zien en ook nog eens een verpleegstershaai dan is de tocht helemaal super. We hdebben ongeveer zo'n 45 minuten daar op het rif gezeten.
Vervolgens wordt de terugtocht ingezet en praten we nog even gezellig met een amerikaanse mevrouw. De amerikanen zijn zo vriendelijk en ook geinteresseerd, we zijn er echt van onder de indruk.
Het stuk op de open zee gebeurde niets spannends meer, maar wel zagen we in de mangroves nog een manatee zwemmen, deze was echter al snel weer weg en konden we niet goed bekijken .
In ieder geval een geweldige en een geslaagde tocht.
Na de boottocht lopen we rond in het bezoekerscentrum en stellen we een aantal vragen over het nationale park. We krijgen wat folders en looproutes mee en besluiten deze te gaan lopen. Eerst zorgen we voor de inwendige mens met een hotdog.
Vervolgens lopen we een prachtige route door een zeer bosrijk jungleachtig gebied. Echter afgezien van zeer veel anolissen zien we niets anders.
We willen toch graag in de mangrove lopen, maar dit pad is gesloten, helaas. Maar een ander pad is wel open en deze gaat ook deels door de mangroves. Ook hier op het pad voldoende anolissen maar verder niets... Geen geluk dus.
Op naar het volgende park!!
We stoppen onderweg bij eeen subway voor een lekker broodje. En het begint ineens te hozen!!! En wij zitten heerlijk binnen.
Na het broodje gaan we door naar Robbie's. Robbie's is een restaurant/ plekje waar je tarpon vissen kan bekijken en voeren. Van de vorige keer heb ik hier goede herinneringen aan over gehouden en ik wilde hier erg graag naar terug.
Daar aangekomen is het gelukkig weer gestopt met regenen. 
Het is een soort kermisachtig terrein met diverse shopjes. Dan komen we bij Robbie's. Dit is wel een stuk moderner inmiddels dan 5 jaar geleden toen het nog niet heel populair was. Inmiddels schrijven alle reisgidsen erover.
We kopen een emmer vis en mogen hier mee de gigantische tarpon vissen mee voeren. De tarpons zijn wel 1,5 meter lang en zwemmen langs de kade wachtend op eten. Sander geeft ze eerst allemaal vissen te eten en we zijn geshockt hoe hard ze om het voer vechten. Echter zien we als de emmer leeg is, mensen de tarpon vissen echt lokken zodat ze boven het water springen.
Oops, zo moet het dus. Na een tijdje gekeken te hebben toch nog maar een emmertje gekocht om de vissen te gaan voeren. En het was fun!!!
We genoten enorm en moesten erg lachen om elkaar dat we schrokken van de vissen, die het water uit springen, of de vogel die snel de vis wegpikt als je de vissen probeert te lokken.
Na ruim 45 minuten is de fun hier op en stappen we weer in de auto voor een volgend natuurpark. Het is inmiddels 3 uur en we zien dat er toch echt nog maar 1 park gaat lukken en niet 2 zoals we in gedachten hadden. Dan naar long key state park. Dit lijkt sander het mooist.
Hier kunnen we opnieuw onze net aangeschafte jaarpas gebruiken en dat is helemaal leuk. Opnieuw zeer vriendelijke rangers wijzen ons de weg en we gaan op pad naar het enige walking trail wat dit park kent.
Het is makkelijk en snel gevonden. We beginnen met lopen en de lucht is erg vochtig, ook omdat het net geregend heeft, terwijl we in de auto hiernaartoe zaten. Ook toen kwam het met bakken uit de lucht, maar nu is het weer heerlijk droog.
We lopen ongeveer 15 minuten door de mangrovebossen en langs een zanderig gebied, wat naast de zee zich bevindt. Helaas vinden we niets. Op een gegeven moment kunnen we niet meer verder want het pad is overstroomd.
We besluiten terug te lopen en het pad via de andere kant te proberen. De andere kant begint bij de parkeerplaats en is een boardwalk ( een houten stellage bovenop het water gebouwd, als een soort lange brug) Deze boardwalk leidt ons door de mangroves. We zien overal kleine krabbetjes ook op de boardwalk zelf. Wat schattig!
Dan komen we op de splitsing. We besluiten eerst de andere kant op te gaan dan dat we wilden. Hier voert een prachtig pad langs de zee en opnieuw door de jungle. Helaas zien we niets, behalve wat vogels en een bijzondere schelp van een grote krab.
Het begint te druppelen maar het houdt nog droog. Na een half uur zijn we weer terug op de splitsing en gaan we opnieuw het pad in waar we net gestopt waren omdat het daar ondergelopen was.
Ook hier lopen we in een schitterend gebied met veel mooi bomen en planten en hier en daar een spin, maar vooral veel muggen en geen reptielen... We zien helemaal niets van die aard.
We hebben ons redelijk beschermd tegen de muggen, maar toch doet alles zeer. Om deze reden besluiten we ook maar na 10 minuten terug te lopen en we vinden het ook wel mooi geweest. PLus we zien een dreigende lucht aankomen. En ja hoor, terwijl we teruglopen barst deze lucht los.. Het begint vreselijk hard te hozen en we rennen naar de eerste schuilplaats. de observatietoren. Hier komt echter het water net zo hard doorheen als dat het uit de lucht valt, dus moeten we wel doorrennen naar de toiletten aan het begin van het pad. We zijn er zo. Maar het blijft verschrikkelijk hard plenzen en we zijn inmiddels behoorlijk nat.
We wachten even bij de toiletten maar na 10 minuten zit er nog geen verbetering in de mate van hoe het water naar beneden valt.
We besluiten toch maar naar de auto te rennen en komen hier drijfnat aan. Voor het eerst zet ik dus de verwarming aan in de auto, waar we eerder alleen maar de airco op standje vries hadden staan.
Met een verwarmde auto rijden we naar Marathon waar ons hotel voor deze nacht ligt
Het is makkelijk gevonden aangezien het aan de weg lag. We checken in bij een allervriendelijkst receptioniste en krijgen een aanta tips met beterekking tot een supermarkt en eten. We hadden zelf al een geschikt tentje gezien om te eten.
Op naar de kamer. en deze ligt op een prachtiglocatie. Een kleine bungalow aan het water met een patio ervoor en een geweldig groot bed. Alleen de kamer heeft maar 1 minpunt... De lichten doen het niet en dat is behoorlijk vervelend.
Dus ik terug naar de receptie. Er wordt een mannetje voor me gebeld en me verzekerd dat het wordt opgelost.
We laden de auto uit en ik duik snel onder de douche.
Ondertussen hebben nog een leuk gesprek een griekse amerikaan en een amerikaanse mevrouw die ons huisje zo mooi vonden. We spraken even met elkaar en wisselden namen uit. Wat een leuke contacten. Gisteren hadden we ook al een geweldig lang gesprek met amerikanen uit palm beach. We vinden het hier leuk!!!!
Na het gesprek gaat ook sander douchen, maar komt net de meneer aan die alles gaat fxen. Hij repareert de lampen en wij zijn helemaal blij ermee.
Op naar het eten. We eten bij lulu's waar we beide een pasta alfredo eten, sander met kip en ik met tonijn. En het was heerlijk!!!
We zitten zo vol dat een toetje niet meer lukt. Wel was dit het eerste restaurant waar we een refill kregen voor onze drankjes.
Maar dat mag ook wel want het was wel prijzig.
Na het eten gaan we nog even boodschappen doen in de publix, een mega supermarkt. IK vergaap me aan alle producten en we kopen alvast wat fruit, drinken en eten voor morgen.
Moe maar voldaan keren we rond 8 uur terug waar ik mijn blog ben gaan schrijven en sander lekker op bed is gaan liggen en die slaapt helaas, dus ben benieuwd wat de nacht gaat brengen voor hem.
Het zijn lange pittige dagen waar we zoveel mogelijk proberen uit te halen. Dus dat we moe zijn. dat is niet gek.
Morgen hebben we opnieuw 2 nationale parken op de planning, en een bezoek aan een turtle hospital hier op marathon. En dan rijden we door naar key west, dus hopelijk daar met een betere internet verbinding.
Blijf reageren want dat vind ik er leuk en het is goed om te horen dat er mensen met ons mee aan het genieten zijn.
Liefs rebecca