Van florida city naar everglades city, vrijdag 14-11

Helaas vandaag is het alweer de laatste dag in Homestead en in het heerlijke hotel Quinta Inn met zijn super lekkere ontbijt.

We staan lekker weer op tijd op om half 8 en hebben beiden redelijk geslapen. Gelukkig maar want we moeten fris en fruitig zijn voor de komende dag want het gaat een volle en drukke dag worden.

We ontbijten heerlijk en ik maak pannenkoeken en een wafel en heb er nu al veel lol in. Sander moet echt nog even wakker worden en ziet de lol er nog niet van in ;-)

Na het ontbijt pakken we alles in en gaan we op weg naar de everglades aan deze kant voor de laatste keer. 

We besluiten nu direct door te rijden naar Palm bach wat een gedeelte is aan de voorkant. Hier hebben we gisteren ook al het Anhinga trail gelopen en dit willen we vandaag doen omdat het vroeg in de ochtend is en hopelijk we nog wat meer dieren zien. We zijn niet de enige en er staan al wel wat auto's op de parkeerterrein voor het pad. We besluiten toch het Anhinga trail te lopen en spuiten ons alvast helemaal in met muggen spul en smeren ons in tegen het zonnetje wat al fel brand. Het is warm. We zien nu helaas niet veel. Onderweg zien we een schildpad, die er gisteren ook lag allleen net op een ander plekje en slechts 2 alligators.

 Een was Sander al voorbij gelopen en de ander lag precies op dezelfde plek als gisteren lekker in de schaduw. Dit was ook echt een hele grote. Helaas zien we geen slangen, padden of andere reptielen.

Wel zien we als we terug lopen nog een soft shell turtle en een andere schildpad. Ook wordt ons de weg geblokkeerd door een grote groep met gieren. Het blijven mooie indrukwekkende dieren. We kunnen opnieuw erg dichtbij komen, en maken dan ook mooie foto's.

Daarna zie ik een vogel over een brug en buig voorover om een mooie foto te maken. Hup daar gaat ook mijn net nieuw gekochte pet. Gelukkig kan sander met zijn slangenhaak de pet nog te pakken krijgen. Waar slangenhaken al niet goed voor zijn :-). Anders was het mijn tweede pet die we verloren zouden hebben tijdens de reis.

Er loopt verder een mondjesmaat aantal mensen rond, maar diversen maken wel veel te veel geluid. Je zou denken dat ze ook wel weten dat ze hier juist de dieren mee wegjagen, maar waarschijnlijk beseffen ze dat niet.

We nemen even een kijkje in de souvenirswinkel en zien daar een monopolyspel van de national parks van amerika liggen. Wow dat lijkt me helemaal super zeg. Maar ook een behoorlijk hoge prijs. Zo kom ik erachter dat alle leuke souvenirs die ik leuk vind toch allemaal veel kosten.

Na even rondgekeken te hebben gaan we het andere pad wat hier ook ligt lopen. Dit is het gumbo limbo pad wat een stuk meer begroeid is en dus ook meer muggen heeft. We lopen een stuk in de schaduw, wat een verademing is ten opzichte van de verzengende hitte van de zon en de drukte die op het andere pad was. Hier loopt niemand, echter zien we ook geen dieren en geen mensen.

We komen bijna op het eind een open plek tegen waar aan de bosrand schitterend de zon is. Hier zien we uiteindelijk toch weer een black racer. Wat komen die slangen hier toch vaak voor en wat zien we ze vaak!!

Helemaal te gek is het en we kijken nog even verder totdat we helemaal stapel worden van de muggen die om onze oren zoemen.

We lopen terug en zien opnieuw weer de black racer op dezelfde plek. Echter hij laat zich niet pakken of goed fotograferen.

Teruglopend komen we weer terug in de hitte maar gelukkig af van de muggen.

We besluiten nog even te stoppen bij het ernest coe welcome center.

Dit is het officiele informatiecentrum over de everglades waar veel info te zien is en waar ik ook nog even kort spreek met een ranger die daar werkt met hoe de weg te vervolgen en wat interessant is. 

 Het informatiecentrum herbergt veel informatie en mooie platen van de everglades en we lopen hier toch ruim een half uur rond.

 Ook de ranger geeft ons nog handige tips waar nu heen te gaa en wat te doen. Hij verteld ook over big cypress dat dit zeer mooi is en dat de loop road die we later deze dag willen rijden erg mooi is en dat we hier veel wildlife zullen zien.

Dat horen we graag. Ook vond hij het bijzonder dat we de diamondback rattlesnake zwemmend hebben gezien gisteren en hij zei dat we ons gelukkig moesten noemen.

Na dit uitgebreide bezoek eten we nog even wat op de parkeerplaats en bereiden we ons voor op een lange rit. Vanuit hier naar naples is het ongeveer 2 uur rijden. We willen dit niet in een keer doen maar zullen onderweg nog een stop maken. Ik wil graag een airboat ride doen en Sander vind dit eigenlijk te commercieel maar ok als ik het graag wil gaat hij wel mee.

Maar zover zijn we nog niet want we moeten eerst het hele stuk richting de vele airboat tours rijden. Dit zou ongeveer 45 minuten moeten duren maar kost ons uiteindelijk een dik uur vanwege het vele verkeer wat voor ons zit en ook het grote vrachtverkeer. Onderweg zien we leuke fruit stands waar je ook volop wordt uitgenodigd om zelf te komen plukken. Helaas hebben we hier weinig tijd voor, maar anders hadden we dit zeker gedaan.

Bij de airboat tours is het erg druk en willen we bijna besluiten om het niet te gaan doen. Echter lijkt de ervaring Sander ook wel erg leuk en wil ik het toch wel heel graag. Dus we doen het. We hebben een kortingsbon en hiermee komt het bezoekje aan een kleine zoo met een airboat ride op 20 dollar per persoon. Dit vinden we erg mee vallen. We moeten nog even een kwartier wachten op de volgende airboat en kijken wat rond in het winkeltje en in het water en spotten daar direct de eerste gator.

Als het zo ver is mogen we eerst nog gezellig op de foto...... Ik vind het helemaal leuk, Sander niet. Hierna lopen we naar de airboat die ons mee zal nemen op onze tocht door het achterland van de everglades. In de everglades zelf mag namelijk niet gevaren worden door airboats.

We maken nog wat leuke foto's in de airboat ook met de oordoppen die we uitgedeeld krijgen. 

En dan gaan we op weg. We varen direct langs een zeer grote alligator die zich in het park bevind. Hij ligt niet achter een hek en we zulen hem dan ook straks van dichterbij gaan bekijken als hij er nog ligt. Hij ligt in ieder geval heerlijk te genieten van de zon. 

Als we het dichtbegroeide gebied voorbij zijn wordt het tempo opgevoerd en racen we over het water en het sawgrass (een soort riet) wat boven het water uitkomt.

We varen behoorlijk hard en hebben de wind in onze haren. We genieten beide van het tochtje maar beseffen ook dat met het enorme lawaai wat de airboat produceert de kans op dieren spotten zeer klein is. 

Na een tijd rondvaren en een aantal schildpadden gezien te hebben spotten we daar dan eindelijk de alligator waar de boot naar op zoek was. De alligator wordt echter wat opgejaagd door de schipper en dat vinden we beiden niet tof. 

Gelukkig is de alligator de schipper te slim af en duikt hij onder het water. We varen nogmaals hard wat rond totdat we weer in een mangrove gebied komen.

Hier zien we geen alligators maar wel een aantal schildpadden. Ze softshell turtle die in het water leeft, die we nu ook al een aantal keer gezien hebben. Toch blijven ze erg bijzonder en deze was behoorlijk dichtbij ondanks hun verlegen aard. 

We varen nog een stukje door een prachtig gebied maar komen al snel bij het einde aan. Dit vinden we beiden niet erg en we vonden de ervaring van een airboat erg leuk maar de schipper echt verschrikkelijk.  Hij voer zelfs over een ondergedoken vogel heen. Hij kreeg zoals jullie begrepen dus ook geen fooi. Wel maken we nog even een foto voor de airboat. 

Hierna worden we doorgesluisd naar een alligator show waarin een meneer wat dingen verteld over de alligators die ze daar hebben en wat kleine trucs laat zien, ter informatie, gelukkig is dit geen worstelshow. Ook komt hij langs met en volwassen grote boa constrictor om het publiek te laten schrikken. Gezien we deze slang zelf hebben schrikken we daar niet van en staan we eerder verbaasd te kijken van wat de meneer allemaal verteld over de boa. Dat het gemene dieren zijn die je niet als huisdier wilt hebben bijvoorbeeld. Wij hadden het dier graag mee willen nemen, want het was echt prachtig. 

Na de show is er ook nog gelegenheid om op de foto te gaan met een jonge alligator. Ook dit slaan we af. We houden beiden niet van dit soort vermaak en gaan veel liever op zoek naar het echte wild.

We zoeken de grote alligator op en vinden hem heerlijk liggend op de zandbank. We komen steeds dichter in de buurt en durven steeds meer om maar een goede foto met de alligator te krijgen. We hebben er beide veel lol in. 

Wat een schitterende dieren zijn het maar ook lijken ze zo lieflijk. We zouden er graag een gewoon willen aaien, maar zijn zo wijs om dit niet te doen aangezien het wilde dieren zijn en blijven.

We lopen rond in het park en zien diverse gebieden waar dieren achter hekken leven, zo ook een gebied waar ze krokodillen, alligators en kaaimannen hebben in 1 gebied. Dit vonden we toch erg bijzonder, maar niet op een goede manier. Deze dieren leven vaak niet in dezelfde habitat. 

Wel zien we nog een prachtige schildpad in een gebied leven dus dit leverde weer een mooie foto op.

We zijn hierna snel uit het park gevlucht en vonden het een ervaring, maar hoeven dit niet opnieuw te ervaren en zeker niet op deze plek. 

Na dit rijden we door over de weg en zijn we diverse alligators langs de weg liggen. We kijken onze ogen uit, ondanks dat voor mij dit niet nieuw is en ik hier al eens eerder geweest ben.

We komen dan ternauwernood aan bij de scenic loop, een soort omweg wat over een mooiere route gaat dan de hoofdweg, echter is deze weg niet geplaveid. Gelukkig had ik de kaart goed in mijn hoofd zitten en reden we daar goed op aan.

Onderweg naar de scenic loop zien we opnieuw in de bewoonde wereld gewoon alligators in de sloot liggen of langs de kant van de weg.

We stappen een aantal keren uit om ze te bewonderen. 

Bij de scenic loop aangekomen blijkt het een grindpad te zijn wat redelijk te bereiden valt met onze goede auto. We komen langs prachtige natuur en zien een aantal alligators en vooral veel vogels maar hierbij houdt het toch echt op met de wilde dieren. Helaas zien we niets anders dan dat.

Wel mogen we ruim 2 uur genieten van een hobbelende weg waarop ik niet harder kan rijden dan 10 mile per uur, ongeveer 17 km per uur en de prachtige landschappen om ons heen. 

We zijn echter blij als we weer bij de hoofdweg aankomen. Inmiddels heb ik de tomtom geprobeerd in te stellen op onze volgende accommodatie, maar lukt dit niet zo goed. Hij herkent de weg en onze volgende verblijfsplaats niet en dus is het zoeken op de kaart naar iets wat er op lijkt.

We vinden uiteindelijk de weg ernaast en stellen de tomtom daar op in. Het valt mee vanaf de hoofdweg is het ongeveer nog een half uur rijden. We kunnen nu hard door rijden en zien opnieuw weer meerdere alligators langs de weg.

Na een half uur komen we aan in het doodstille plaatsje Everglades city waar we ondanks het tijdstips 5 uur, maar weinig mensen zien lopen. We zoeken en zoeken, maar kunnen de accomodatie niet vinden. Uiteindelijk zien we een voetganger en vragen het hem. Hij weet eigenlijk niet zo goed wat we bedoelen maar hij weet toch de straat te vinden. We blijken er vlakbij te zitten en na even zoeken komen we aan bij een deli wat everglades haven heet. Ik herken het van de foto's maar een echte receptie is er niet. Dus maar binnen vragen in de deli of het hier is. Ja hoor, we zitten goed en kunnen bij de deli zelfs inchecken.

Hier spreken we een zeer vriendelijke dame die ons welkom heet en wegwijs maakt in het complex en everglades city. Het complex bestaat uit een aantal houten cabins die naast het water liggen met een eigen patio ervoor. We krijgen de sleutel voor nummer 16 en rijden hier naar toe. Daar wacht ons een geweldig houten huisje/hutje op ons, met een door horren omgeven patio. Zodat de muggen buiten kunnen blijven. Binnen ziet het er waanzinnig uit en is het net een houten caravan met wat meer luxe en geweldig natuurlijk ingericht. Overal hangen oude hengels en dingen uit de natuur. Echt een geweldig plekje en we zijn beiden ontzettend enthousiast.

We zijn erg moe van deze dag en besluiten makkelijk te doen. We hebben hier geen internet dus gaan naar een restaurant naast de  accommodatie om daar wat te eten en ook gezellig wat dingen op te zoeken voor morgen.

Het eten valt een beetje tegen maar is alsnog ok. Wel heerlijk zijn de zoete aardappelfrietjes en Sander vind t het dessert de Key Lime pie helemaal heerlijk. 

We zoeken ons schema voor morgen een beetje uit en zien hier dat shark valley alleen te bezichtigen is met tram of per fiets.

Fiets is voor mij niet een heel goed idee, Tram voor Sander niet. We besluiten shark valley morgen maar heel kort te bezoeken en daarna door te gaan naar de andere gebieden in big cypress park, een natuurpark naast de everglades.

Eenmaal in het huisje drinken we nog wat en gaan we snel naar bed, want het was weer een vermoeiende dag.